Podziękowanie na zakończenie procesu beatyfikacyjnego
Sługi Bożej S.M. Dulcissimy Hoffmann
na szczeblu diecezjalnym.
Racibórz- Brzezie 18 maja 2019
M. M. Sybilla Kołtan
Zamykamy dziś ważny etap prac w procesie beatyfikacyjnym Sługi Bożej S. M. Dulcissimy Hoffmann. W imieniu całego Zgromadzenia Sióstr Maryi Nie-pokalanej pragnę wyrazić ogromną radość z ukończenia procesu na szczeblu diecezjalnym, ale także zapewnić o szczerej wdzięczności dla tak wielu osób, które przez ten czas dwudziestu lat miały swój udział w pracach procesowych. Głębokie przekonanie o świętości s. Dulcissimy istniało już wśród osób, z którymi żyła. Świadczyć o tym może fakt, że zaraz po jej śmierci zabezpieczono wiele pism oraz pamiątek należących do Sługi Bożej, z nadzieją, że szybko będzie można rozpocząć proces beatyfikacyjny. Niestety wojna i konsekwencje po niej pogrzebały na jakiś czas to pragnienie. Powrócono do tej myśli z inicjatywy nie żyjącego już dzisiaj ks. Józefa Copa, kapelana sióstr w Brzeziu, który nie tylko wydawał publikacje i głosił kazania przybliżające postać s. Dulcissimy, ale skutecznie rozbudził w Zgromadzeniu pragnienie rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego. To rozpoczęcie, a także ogromną życzliwość w przebiegu procesu zawdzięczamy księżom biskupom tej diecezji. Wspominamy w tym miejscu szczególnie ks. arcybiskupa Damiana Zimonia, który 20 lat temu oficjalnie rozpoczął prace beatyfikacyjne. Pamiętamy wielką życzliwość śp. ks. biskupa Gerarda Bernackiego, ks. biskupa Stefana Cichego i ks. Józefa Pawliczka, ówczesnego Kanclerza Kurii Metropolitalnej w Katowicach. Wyrazy naszej ogromnej wdzięczności pragnę złożyć szczególnie na ręce obecnego ks. Arcybiskupa Wiktora Skworca, za osobiste zaangażowanie w sprawę procesu, za dzisiejszą obecność, za uwieńczenie długoletnich prac przygotowujących do beatyfikacji na szczeblu diecezjalnym oraz za dar Eucharystii i wygłoszone do nas Słowo. Bóg zapłać! W tym miejscu dziękuję za obecność i modlitwę wszystkim kapłanom, którzy zechcieli przybyć na dzisiejszą uroczystość. Swoją przychylność i wsparcie podczas prac procesowych okazywali nam również biskupi pomocniczy diecezji: ks. bp Adam Wodarczyk, ks. bp. Marek Szkudło, oraz ks. bp Grzegorz Olszowski. Ta zawsze życzliwa postawa naszych pasterzy dawała nam nadzieję, że doczekamy wreszcie święta, które dziś celebrujemy. Wiele również zawdzięczamy księżom z Świętochłowic Zgody oraz z dekanatu pogrzebieńskiego, którzy przez swoją pracę duszpasterską przybliżają postać Sługi Bożej s. Dulcissimy wiernym. Pragnę tu wyróżnić i szczególnie podziękować proboszczowi tej parafii, księdzu Bogdanowi Rekowi, który stał się swoistym świadkiem świętości s. Dulcissimy i angażuje się zawsze całym sercem – zarówno od strony duszpasterskiej i duchowej, jak i przejmując dużą część organizacji dzisiejszej uroczystości. Początkowo planowano zamknąć proces już po czterech latach. Ze względu na niewielką ilość materiałów historycznych, jakimi dysponowano ówcześnie, przygotowanie procesu wydawało się dosyć proste. Jednak przy końcu prac natrafiono zupełnie niespodziewanie w jednym z naszych klasztorów na dwie duże skrzynie, w których znajdowały się dobrze zabezpieczone pisma, dokumenty oraz pamiątki po s. Dulcissimie, ukryte prawdopodobnie na skutek wojny lub jej następstw. Od tego czasu trzeba było włożyć wiele wysiłku i pracy, by usystematyzować, odczytać i opracować wszystkie elementy wielkiego znaleziska. W prace te od początku bardzo mocno byli zaangażowani: postulator procesu – ks. Alojzy Drozd oraz notariusz ks. Andrzej Chorzępa. To oni od pierwszego dnia, aż do dzisiaj wzięli na siebie największy ciężar przygotowania dokumentów i akt procesowych. W imieniu Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej, ale myślę, że także w imieniu wszystkich tu obecnych pragnę dziś z całego serca podziękować Księdzu Postulatorowi i Księdzu Notariuszowi za ogromne poświęcenie i oddanie sprawie beatyfikacji Sługi Bożej s. Dulcissimy. Za ich mozolną i rzetelną pracę, której szczególnie w ostatnich miesiącach poświęcili cały swój czas i siły. Mamy świadomość, że dzięki temu oddaniu możemy przeżywać dziś tak wielką radość. Niech nasz Pan, za wstawiennictwem Sługi Bożej s. Dulcissimy, hojnie wynagrodzi ten trud. Wyrazy naszej ogromnej wdzięczności kieruję także do całego Trybunału. Podziękowanie składam na ręce ks. kan. Pawła Buchty – delegata biskupa w procesie; ks. kan. Józefa Kurzaja – promotora sprawiedliwości oraz ks. prof. Bogdana Bieli – notariusza. Dziękuję całej komisji historycznej, którą stanowią: przewodnicząca p. prof. Halina Dudała, ks. prof. Henryk Olszar, p. Dobromiła Salik oraz państwo Elżbieta i Piotr Matuszek. Dziękuję za bardzo sprawną i rzetelną pracę. Podziękowanie kieruję do p. Agnieszki Gatti, która całość dokumentów przetłumaczyła na j. włoski. Dziękuję bardzo lokalnym władzom za ogromną przychylność i wszelką pomoc przez cały czas przygotowań do dzisiejszego święta. Dziękuję panu Prezydentowi Miasta Racibórz, Dariuszowi Polowemu, który objął swym patronatem dzisiejszą uroczystość, oraz wice-prezydentom: p. Dominikowi Koniecznemu i p. Michałowi Fita. Dziękuję Przewodniczącemu Rady Miasta Racibórz p. Leonowi Fiołka, jego zastępcy p. Marianowi Czernerowi oraz obecnym tu Władzom Miasta Świętochłowice Zgoda. Wreszcie gorące podziękowania kieruję do wszystkich, którzy przy-czynili się do organizacji i uświetnienia dzisiejszych uroczystości. Dziękuję chórowi parafialnemu z Brzezia pod dyrekcją p. dr Aleksandry Gamrot – twórczyni pieśni ku czci Sługi Bożej s. Dulcissimy. Dziękuję pani organistce Michalinie Gardzielik. Dziękuję pocztom sztandarowym i Ochotniczej Straży Pożarnej. Serdeczne podziękowanie pragnę złożyć również na ręce pani dyrektor Małgorzaty Popiel-Łapiniak, nauczycielom i uczniom Szkoły Podstawowej nr 3 w Brzeziu za przygotowanie i udostępnienie budynku szkolnego na dzisiejszą uroczystość. Zaszczycili nas swoją obecnością również członkowie rodziny s. Dulcissimy, dziękujemy, że razem możemy świętować to wspaniałe wydarzenie.
Wielką wdzięczność kieruję do mieszkańców Brzezia – stróżów i czcicieli s. Dulcissimy. Cieszy to wszystko, co dzieje się wokół Sługi Bożej, cały ogrom dobra, które za jej przyczyną otrzymało już tak wielu – w kraju i za granicą. Dziękuję moim Kochanym Siostrom, które w różnych miejscach swojej posługi wspierają prace procesu swą modlitwą, ofiarą i cierpieniem. Szczególnie chcę tu wyróżnić wspólnotę z Brzezia i podziękować za trud przygotowań, ale i za troskę o miejsce doczesnego spoczynku s. Dulcissimy. Zwykle wielkie dzieła w Kościele mają Bożych Szaleńców, którzy potrafią poświęcić całych siebie dla Bożej sprawy. Wszyscy zgromadzeni na dzisiejszej uroczystości znamy siostrę Paulinę i jej całkowite oddanie sprawie procesu oraz propagowania osoby Sługi Bożej. Kochana Siostro Paulino, dziękuję za Siostry wiarę, upór i determinację w sprawie beatyfikacji s. Dulcissimy. To Siostra od początku potrafiła przełamać wszelkie bariery, trudności i dotrzeć do tak wielu ludzi, którzy pomogli doprowadzić proces beatyfikacyjny do tego miejsca. Całe nasze Zgromadzenie pragnie Siostrze dzisiaj podziękować, a przez Siostrę wszystkim osobom, które miały jakikolwiek udział w pracach związanych z procesem, jak również wszystkim ofiarodawcom i darczyńcom. Niech nam wszystkim Sługa Boża s. Dulcissima wyprasza łaski, których potrzebujemy.
M.M. Sybilla Kołtan
Przełożona Generalna