W życiu każdego człowieka są takie dni, które będzie pamiętał przez całe życie. Poniżej przedstawię Ci kilka dat, które dla mnie są bardzo ważne:
07.02.1910 – to dzień moich urodziny. Przyszłam na świat! Jestem! Mam już imię! Helena Joanna. Moimi rodzicami są Józef i Albina Jarzombek. Urodziłam się w Zgodzie. (W rodzinie robotniczej, na osiedlu kopalni Otylia, w kolonii Drzymały, pomiędzy Zgodą a Nowym Bytomiem, ówczesnej dzielnicy Świętochłowic). 13.02.1910 09.1915 20.04.1916 po pierwszej Komunii świętej, kiedy pomagałam rodzicom pracując w polu znalazłam zagadkowy medalion z wizerunkiem zakonnicy trzymającej w rękach krzyż i róże. Nie znałam jeszcze świętej Teresy i nie rozpoznałam jej podobizny. Jedynie przypomniałam sobie, że przed pierwszą spowiedzią świętą tę właśnie osobę widziałam we śnie. To wtedy doświadczyłam wielu wewnętrznych łask, pocieszeń Ducha Świętego, umocnienia na drodze wiary. 01.12.1923 07.06.1925 5.05.1927
– przyjęłam chrzest św. kościele parafialnym św. Józefa (stary kościół polowy pw. św. Józefa w Zgodzie.)
– stawiałam swoje pierwsze kroki do przedszkola w Zgodzie, prowadzonego przez siostry boromeuszki trzebnickie, siostry dojeżdżały ze Świętochłowic, gdyż nie miały swojego klasztoru w Zgodzie. (por.” Wierny Szmaragd Polski”, str.20).
– rozpoczęłam naukę w Publicznej Szkole Powszechnej im. Józefa Poniatowskiego w Nowym Bytomiu.
08.01.1919
– to dzień śmierci mojego ojca Józefa Hoffmann. Miał tylko 33 lata.
01.1920
– mam 10 lat! Poznaje pierwsze siostry Maryi Niepokalanej, które właśnie przejmują przedszkole od sióstr boromeuszek i podejmują pracę w naszej parafii.
11.1919
– ważny dzień. To dzień mojej pierwszej spowiedzi świętej.
05.05.1921
– ważny dzień. To dzień mojej I Komunii św.
– ukończyłam Publiczną Szkołę Powszechną.
– ważny dzień. to Niedziela Trójcy Świętej. Postanowiłam złożyć Akt oddania się Bogu na własność w Niedzielę Trójcy Świętej – i równocześnie na modlitwie usilnie prosiłam o łaskę powołania zakonnego.
07.1925
– powiadomiłam rodziców o chęci wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej.
– Ważny dzień. Z rąk ks. bpa Arkadiusza Lisieckiego przyjęłam sakrament bierzmowania; Od tej chwili moją patronką jest św. Teresa od Dzieciątka Jezus.
03.09.1927 03.1929 25.03.1931 Odnalazłam swoje notatki z osobistym aktem ofiarowania życia Bogu Trójjedynemu. Złożyłam także wyznanie miłości do Maryi. 18.04.1932 05.1932 Lekarz Richter stawia ostateczną diagnozę: guz mózgu. Otrzymuje skierowanie do Uniwersyteckiej Kliniki Okulistycznej oraz Klinki Neurologicznej we Wrocławiu. 07.08.1932 15.08.1932 01.01.1933 16.10.1935
– ważny dzień. Składam prośbę o przyjęcie do Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej.
od 09.1927
– jako kandydatka podejmuję prace w przedszkolu w Zgodzie.
07.12.1927
– otrzymuję oficjalne zawiadomienie o przyjęciu do Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej. Od tej chwili staje się kandydatką w Zgromadzeniu i ciekawe jest to, że wtedy przypada 52 rocznicę śmierci ks. Jana Schneidera Założyciela Zgromadzenia.
01- 03.1928
– podejmuję na krótki okres czasu pracę w szpitalu hutniczym w Szopienicach Roździeniu.
17.03.1928
– ważny dzień. Rozpoczynam postulat we Wrocławiu.
07.1928
– wyjeżdżam z s. Przełożoną na odpoczynek do naszego klasztoru w Henrykowie.
24.12.1928
– w Henrykowie doświadczam pierwszych symptomów choroby.
03.01.1929
– lekarz z Henrykowa Georg Krische stawia mi diagnozę: zapalenie mózgu. (encephalitis)
05/06.01.1929
– w nocy, w czasie snu mam kolejne widzenie św. Teresy. Świadkami zjawienia była moja mama i nasze siostry, które mama zawołała.
– ponownie zostaje poddana badaniom lekarskim. Doktor Karl Stefan Klein ze szpitala w Ziębicach stwierdza, że jestem zdrowa.
09.1929
– wyjeżdżam do Nysy.
12-22.10.1929
– rozpoczynam rekolekcje przed obłóczynami.
23.10.1929
– ważny dzień. Obłóczyny. Rozpoczynam nowicjat wraz z 11 siostrami. Otrzymuje imię Maria Dulcissima.
09.1930
– wracam do Wrocławia – pracuje wśród dziewcząt.
21.03.1931
– proszę Zbawiciela, by wypełnił swe zamiary wobec mnie, nawet jeśli miałaby być to choroba i cierpienie. Ofiarowuje wszystko za Zgromadzenie.
– w dniu Zwiastowania Maryi ponownie zachorowałam.
05.1931
– wyjeżdżam do Berlina na badania; tam otrzymuje wskazanie: operacja głowy.
10.08.1931
– wracam do Nysy.
09-18.04.1932
– to czas moich rekolekcji przed pierwszymi ślubami.
– ważny dzień. Składam Pierwsze Śluby zakonne.
– Sekretarka Generalna s. Honorata Mazur prosi i zleca mi, bym modliła się w intencji zatwierdzenia Konstytucji Zgromadzenia (konstytucje zostały przesłane do Rzymu – 12.12.1924r). Po osobistej modlitwie w kaplicy, ponownie ofiarowuje siebie samą, postanawiam i oddaje swe oczy Zbawicielowi. Przecież Reguły zakonne są duchowymi oczami na drodze do doskonałości każdej zakonnicy.
06.07.1932
– ważny dzień. Siostry otrzymały zatwierdzenie Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej i Konstytucji na 7 lat. Zatwierdzenia dokonał papież Pius XI.
06.1932
– S.M. Lazaria – zostaje moją opiekunką.
07.08.1932
– s. Lazaria jedzie ze mną na wizytę do nyskiego lekarza.
– wyjeżdżam na badania do Wrocławia.
09.08.1932
– wracam do Nysy.
– mój stan zdrowia ulega znacznemu pogorszeniu, pojawia się u mnie zanik pamięci i mowy, który utrudniał kontakt z otoczeniem. Zaczynam obawiać się, iż nie będę mogła przyjmować sakramentów. We Mszy św. mogę uczestniczyć przy pomocy s. Lazarii, która mnie podtrzymuje w chwili przyjmowania Komunii św.
08.10.1932
– odwiedza mnie Przełożona Generalna.
21.10.1932
– otrzymuje list od mamy zapowiadający Jej odwiedziny.
25.10.1932
– mama przyjeżdża do Nysy – chce i prosi o pozwolenie, by mogła zabrać mnie do Zgody na leczenie.
26.10.1932
– wyjeżdżam z mamą do Zgody, niestety bez pozwolenia przełożonych.
31.10.1932
– piszę list do przełożonych do Wrocławia – zawiadamiam o swoim pobycie u matki i składam prośbę o urlop.
19-24.12.1932
– rekolekcje w Zgodzie przeprowadzone przez księdza Bentkowskiego przeżywam bardzo osobiście. Są dla mnie bardzo ważne.
– odwiedza mnie Matka Przełożona w moim domu rodzinnym.
18.01.1933
– przyjeżdżam do Brzezia nad Odrą.
rok 1933
– następuje postęp choroby.
10.04.1934
– wizyta w Zgodzie: w domu rodzinnym, w klasztorze i w kościele parafialnym.
17.04.1935
– przeżywam swoje rekolekcje przed ślubami wieczystymi.
18.04.1935
– ważny dzień. W Wielki Czwartek w kaplicy w Brzeziu składam śluby wieczyste. Dolegliwości nasilają się.
09.1935
– pisze list pożegnalny list do całej rodziny.
18.08.1935
– po raz ostatni spaceruję po Brzeziu. Idę z odwiedzinami do rodziny, która cierpi po śmierci dziecka, Weroniki Fiołka. Zostawiam, jak zawsze w trumience zmarłej dziewczynki „List do Jezusa”.
– pogrzeb śp. S. M. Eustazji. Ostatni raz modliłam się w kościele parafialnym.
12.01.1936
– mam kolejne badania w szpitalu św. Jadwigi w Chorzowie.
03.03.1936
– ostatnia modlitwa w kaplicy klasztornej.
26.04.1936
– ostatnia rozmowa ze współsiostrami.
02.05.1936
– po raz ostatni w tym życiu przyjmuje Komunie św. Przyjmuje również sakrament chorych.
18.05.1936
– idę do Domu Ojca.
22.05.1936
– to data mojego pogrzebu. Ciało zostało złożone do grobu na starym cmentarzu w Brzeziu.
14.09.1997 24.03.2006 Każdego roku w miesiącu październiku 07.02.2010 18.05.2019
– Dzień modlitw w parafii św. Józefa w Świętochłowicach w intencji beatyfikacji sługi Bożej. Msza Św. sprawowana w intencji dziękczynno-błagalnej za powołanie do Służby Bożej s. M. Dulcissimy pod przewodnictwem ks. bp Gerarda Bernackiego.
18.02.1999
– Rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego w krypcie katedry Chrystusa Króla w Katowicach.
23.10.1999
– Poświecenie i wmurowanie tablicy w miejscu urodzenia Heleny Hoffmann.
08.04.2000
– EKSHUMACJA.
19.05.2001
– świętowanie 65 rocznicy śmierci Sługi Bożej s.M Dulcissimy. Eucharystia sprawowana pod przewodnictwem Jego Ekscelencji Ks. Abp Damiana Zimonia w kościele parafialnym w Brzeziu.
17.05.2003
– odsłonięcie i poświęcenie tablicy dziękczynnej, upamiętniającej postać Sługi Bożej S. M. Dulcissimy oraz nadanie imienia Ośrodkowi Zdrowia w Brzeziu. Uroczystość związana z okrągłą, 780-tą rocznicą pierwszej wzmianki o Brzeziu (1223 – 2003).
– Droga Krzyżowa prowadzona myślami Sługi Bożej S.M. Dulcissimy w ramach dekanalnego dnia skupienia Zespołów Charytatywnych Dekanatu Pogrzebieńskiego.
07.05.2006
– świętowanie 70 rocznicy śmierci Sługi Bożej s.M Dulcissimy Hoffmann. Eucharystia sprawowana pod przewodnictwem Jego Ekscelencji Ks. Abp Damiana Zimonia w intencji beatyfikacji Sługi Bożej w kościele parafialnym w Brzeziu. Uroczystość uświetnił krakowski teatr Hagiograf przedstawiając spektakl pt. „Dwie Siostry” .
15.10.2007
– W ramach peregrynacji relikwii św. Dominika Savio w Pogrzebieniu przedstawienie postaci Sługi Bożej.
18.03.2008
– Rekolekcje w parafii Św. Józefa w Świętochłowicach Zgodzie przybliżające postać Sługi Bożej S.M Dulcissimy Hoffmann.
12.06.2008
– Nadanie Gimnazjum nr 5 w Świętochłowicach imienia Marii Dulcissimy Hoffmann Uchwałą Rady Miejskiej nr XIV/109/07 z 21 listopada 2007 roku. W czerwcu 2008 roku w obecności władz miejskich i Metropolity Górnośląskiego ks. abp Damiana Zimonia odbyła się podniosła uroczystość nadania imienia i wręczenia sztandaru, ufundowanego przez Porozumienie Świętochłowickie.
– Dzień Patrona w Gimnazjum nr 5 w Świętochłowicach.
– Setne urodziny s. Dulcissimy.
18.05.2011
– 75 rocznica śmierci Sługi Bożej S. M. Dulcissimy Hoffmann. Uroczystej Mszy św. przewodniczył proboszcz brzeskiej parafii ks. Kazimierz Kopeć. W koncelebrze uczestniczyli ks. prof. O. Stefan Ryłko, Postulator procesu SM Dulcissimy – ks. Alojzy Drozd, Notariusz ks. Andrzej Chorzępa, ks. Czesław Centner – proboszcz parafii św. Józefa w Świętochłowicach – Zgodzie, gdzie urodziła się SM. Dulcissima, wikary tejże parafii ks. Tadeusz Kalisz – katecheta w Gimnazjum nr 5 im. Dulcissimy – Hoffman, proboszcz parafii pw. Św. Piotra Pawła w Świętochłowicach – Centrum ks. Grzegorz Borg a także kapelan Sióstr MN w Brzeziu nad Odrą ks. Józef Gawliczek. Wystąpił chór z Krzanowic. Uczestnicy mogli też zobaczyć wystawę prac fotograficznych „Pielgrzymki papieskie” (fragmenty tj.20 prac spośród 64) sprowadzoną do Raciborza przez Krystiana Niewrzoła – obecnego również w Brzeziu kustosza wystawy.
28.05.2012
– Otwarcie Izby Pamięci Sługi Bożej S.M Dulcissimy Hoffmann w Brzeskim Klasztorze.
15.05.2016
– 80 rocznica śmierci Sługi Bożej. Głównym celebransem Eucharystii był ks. Andrzej Chorzępa, proboszcz parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rudzie Śl.-Bykowinie, od początku związany z procesem beatyfikacyjnym jako notariusz s. Dulcissimy. Kazanie wygłosił ks. dr Henryk Olszar. Słowo do zebranych skierował m. i n. postulator procesu beatyfikacyjnego s. Dulcissimy Hoffmann ks. Alojzy Drozd.
– Zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacji Sługi Bożej s. M. Dulcissimy Hoffmann w Raciborzu Brzeziu.