Kiedy Helena Hoffmann w dniu 23 października 1929 roku przyjmuje habit swojego zgromadzenia wraz z nim otrzymuje nowe imię. Od tego dnia nie będzie już nazywana Heleną, ale siostrą Dulcissimą. Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się co znaczy to imię? Imiona niosą z sobą przesłanie lub charakteryzują osobę, która je nosi. Szymona Jezus nazwał Piotrem, czyli skałą, bo właśnie na nim jak na skale zbudował swój Kościół. Jakuba i Jana pozostali apostołowie nazwali Boanerges, czyli Synowie Gromu ze względu na ich burzliwy temperament. Kim zatem jest Dulcissima?
Imię Dulcissima pochodzi od łacińskiego przymiotnika dulcis, słodki, który w stopniu najwyższym dla rodzaju żeńskiego brzmi właśnie dulcissima, czyli najsłodsza. W licznych hymnach łacińskich tym przymiotnikiem określany jest Jezus Chrystus. Dla przykładu w hymnie Ave verum wierni wołają „O Jesu dulcis!” Polski przekład oddaje to w słowach „O słodki Jezu!”. Pierwszym, chociaż nie jedynym, znaczeniem słowa dulcis jest słodki, słodka. Imię Dulcissima oznacza zatem „najsłodsza”.
Dulcis nosi w sobie ogromny potencjał znaczeniowy, a wszystkie znaczenia mają pozytywne koniugacje. Dulcis jako przymiotnik określa nie tylko to co słodkie, ale również łagodne, czyste, zdrowe i świeże, piękne, urocze, miłe i pełne wdzięku. Dulcis jest także wonne, bliskie sercu, ukochane, drogie i pełne uczucia. Dulcis jest również dźwięczne i melodyjne, oddane i życzliwe. Wszystkie te określenia idealnie pasują do Służebnicy Bożej s. Marii Dulcissimy.
Przyjmując na siebie Chrystusowy krzyż stała się siostra Dulcissima Chrystusową słodyczą dla swoich bliźnich. Na swoje barki brała, i zdaje się, że bierze nadal, nasze ludzkie cierpienia, choroby i słabości, aby nam przywrócić zdrowie i radość.
Antyfona
O nasza najsłodsza siostro Dulcissimo, Kwiecie o najpiękniejszym zapachu, łagodna jak poranna bryza i czysta jak promienie Słońca, których blasku nic nie jest wstanie przyćmić. Urocza piękności, pełna wdzięku i tak bliska mojemu sercu. Przyjaciółko miła duszy mojej, Oblubienico Chrystusa, drogie naczynie pełne Jego miłości. Skarbie tak drogi mojemu sercu! Melodyjna Pieśni, w której nie ma fałszu, lecz dźwięczna harmonia miła Bogu. Cudzie zawsze nam życzliwy i oddany, zdrowie przywracający naszym obolałym duszom i ciałom. Zawsze świeża, pogodna i radosna miłości. W Tobie jest nasza nadzieja. Prowadź nas do Boga. Amen.