Czy nie widzisz Anioła Stróża?

[s. Dulcissima] Kiedy w niedzielę wielkanocną 5 kwietnia 1931 roku obudziła się po dziesięciodniowej nieprzytomności przerywanej dziwnymi drgawkami, jej trzy współsiostry zauważyły nadprzyrodzone zjawisko. Otóż Dulcissima rozmawiała ze św. Tereską, ale widziała nie tylko ją. Tak relacjonowała siostra Arimathea, będąca jedną z obecnych przy tym sióstr: „Ponieważ dziś jest pierwszy dzień Wielkanocy, dlatego dobry Bóg daje jej szczególną radość, tak, że widzi Aniołów.”

(…)

W jej rozmyślaniu wielkanocnym znajdziemy też wzmianki dotyczące Anioła Stróża: Kamień przed grobem Zbawiciela.

Zastosowanie: jak często pozostaję siedząca na mej drodze i nie mogę sobie pomóc, i nie pozwalam
sobie pomóc! Są to tylko małe kamienie, które wiatr Boży rozrzuca na mojej drodze, aby mnie przeprowadzić przez nie bliżej do Ciebie. Wtedy przychodzi Zły i ukazuje mały kamień wielkim przed mymi oczyma i mówi: «Usiądź na nim i pozostań tu, ponieważ nie możesz go podnieść». Ale znów inny głos w sercu mówi: «Nie bój się, wstań i idź dalej, nawet jeśli jesteś taka słaba i mizerna! Pomyśl o boleściach Jezusa i Maryi, a uda się».

Święty Aniele Stróżu, Ty jesteś, który pomożesz mi odrzucić kamień. Tylko z mej własnej winy pozwalasz mi upaść, by przypomnieć mi:
«Módl się też do Anioła Stróża».
Przebacz mi, że stałam się taka nędzna. Pozostań przy mnie i prowadź mnie i wszystkie współsiostry do Jezusa i Maryi!”.

(…)

12 maja 1936 roku po raz ostatni przyjęła Komunię Świętą. Później nie była już w stanie z powodu silnych bólów. Świadkiem jej umierania była siostra Lazaria, która relacjonowała, że siostra Dulcissima widziała przed śmiercią swojego Anioła Stróża. rzekła bowiem do niej: „Czy nie widzisz Anioła Stróża? Zobacz tylko on stoi tu, za zasłoną łóżka. Pokazał mi już piękną drogę, jest tak piękna”.

 

wybrane fragmenty książki: „Uwierzcie w Anioła” Grzegorza Fels